A.H. 142. Hüviyet Beraberliği ve Kulluk Sırrı
142. HÜVİYET BERABERLİĞİ ve KULLUK SIRRI
“Andolsunki O Rabbinin ayetlerinden en büyüğünü gördü” (Necm/18)
Peygamber Efendimiz (sav) miraç gecesinde en büyük ayeti görmesi, kendi hakikatini ve alemlerin hakikatini müşahede etmesidir. O’nun nefsi natıkası Allah’ın Zatı Nefsinin aynası ve tecellisi ile aynısıdır. Miraçta son sınıra gelen Efendimiz’e şöyle bir hitap yapılmıştır: “Dur! Rabbın namaz kılıyor”. Bu hitap ile Allah ile baş başa olan Efendimiz namazdaki beraberliğin sırrına ulaşmıştır. Namaz O’nunla birlikteliktir. O’nunla, O’nda, O’nun içinde olmaktır. Tıpkı denizin içindeki buz gibi. Efendimiz Hakk’la baş başa olduğundan ve arada hiçbir şey yok olduğundan Rab ismiyle kendindeki tüm tecellilerin bu “maiyet=hüviyet beraberliği” sırrıyla kendinin ayna ve tecellilerin merkezi olduğunu idrak etmiştir. Bu sırra binaen “Beni gören Hakkı görmüştür” buyurmuştur. “Hüviyet beraberliği” sırrıyla Hakk’la Hakk olmuştur. Diğer irfan ise kendi vücudunda, varlığında dürülü olan alemlerin kendi programının açılımı olduğu irfanıdır. Bu irfan ile ehlullah “Ne var Ademde o var alemde” buyurmuşlardır. Bu irfan hem kendinde (nefsinde) olan tecellilerinde hem de alemlerin her mevcudun nefsinde Allah’ın Rab ismi ile tecellide olduğunu idraktir. Her şeyin tek elde tasarrufta olduğunu idraktir. Yani Allah’ın uluhiyetini (ilahlığını) yakinen müşahede etmektir. işte bu sırra binaen Peygamber Efendimize “Muhakkak bilki: Allah’tan başka ilah yoktur (la ilahe illallah)” (Muhammed/19) buyurulmuştur. İşte bu ayetin sırrına binaen Efendimiz; “Ben insanlarla “lâ ilahe illallah” diyene kadar savaşmakla emrolundum” ve “Lâ ilahe illallah benim kalemdir, oraya giren kurtulur” buyurmuştur. Allah ismi Zatı ile tek bir hüviyetin zuhurda olduğunu ve kendi hakikatinin ve hüviyetinin O’ndan ayrı olmadığının idraki ve müşahedesidir. İşte tüm müminler bu idraki müşahedeli olarak ifade etmek için “Eşhedü en lâ ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve resuluhu” ile emrolunmuşlardır. Bu lafız işte en büyük müşahedeyi bize yansıtan manadır. Her mümininde bu müşahedeyi yaşaması ve bu manaları bilerek kelime-i şehadeti bize yansıtan manadır. Her mümininde bu müşahedeyi yaşaması ve bu manaları bilerek kelime-i şehadeti söylemesi murad edilmiştir. Ayrıca “Allah ile” (BİLLAHİ ve BİSMİLLAH) birliktelik sırrıyla halife ve vekil olma bilinciyle yaşamamız amaçlanmaktadır.