Resulullah (SAV) Efendimiz şöyle buyurdu:
Dünya sevgisi her hatanın başıdır.”
Burada anlatılan dünya, kulun nefsi yönünden tayin ettiği şeylerdir. Onun benliğidir ve Hakkın zatında yabancı sayılanlara iltifattır. Bunlardan hangisi olursa olsun, bir tanesi dahi müminde olsa, o, dünyayı seven biridir. Zira dünya ALLAH’tan gafil olmaktır.
Bu da isbat eder ki “Dünya sevgisi her hatanın başıdır...” Böyle olan bir kimse kendisi için bir ulvi zuhurata sahip olamaz. Keza başkaları için de bir zuhurat sahibi değildir.