A. H. 91. Fatiha, Kur’an ve Tevhid
91. FATİHA, KURAN ve TEVHİD
“İyyakenabu ve iyye kenestain”
“Ancak sana kulluk eder, ancak senden yardım dileriz"
(Fatiha/5)
Kul varlığıyla (vücuduyla) Hakka tam yöneldiğinde ve Hakkın kurallarına riayet ettiğinde “kulluk” hakkına uymuş olur. Kulluğu yapabilmesi için yine Allah’a muhtaçtır. Kulun varlığını oluşturan ise ilahi isim, sıfat ve Zat tecellileridir. Kul nefsi itibariyle Zata muhtaçtır. Nefsinin hakikati Allah’ın nurundan ve Kur’anın sırrındandır. Allah ismi ve Kur’an ise “Cemi esma ve sıfatı cami Zat” yani bütün isim ve sıfatları bünyesinde toplayan Zattır. İsimler ve sıfatlar ise açığa çıkmak için İlahi Zata muhtaçtır. İlahi Zat dilerse isimleri açığa çıkartır dilerse Zatında tutar. Kulun Zattaki ilmi hakikatini (ayan-ı sabite) de ilahi isim ve sıfatlar oluşturur. Kul, kulluğunu ancak bunların tecellileri ile oluşturur. Bu nedenle kulluk yaşanırken isim ve sıfatların hakları verilmiş olur. İsimler ve sıfatlar ise açığa çıkış için Zattan yardım dilerler. Kul bu ayeti okurken, kulun kelamıyla isim ve sıfatlar hem kulluklarını itiraf ederler hem de Allah’a muhtaç olduklarını belirtirler. Kul, isim ve sıfatlar kanalıyla “Allah ile” “hüviyet beraberliği” içinde yer alır. Bu nedenle kudsi hadiste şöyle buyurulmuştur: “Ben Fatiha’yı kulumla kendi aramda ikiye böldüm. İlk kısım bana aittir. “İyyakenabu ve iyyekenastain” aramızda ortaktır. Son kısmı kuluma aittir. Kuluma istediği verilecektir”. Kul, fatihanın bundan sonraki bölümü okuduğunda hem kul için hem de kulda dürülü olan isim ve sıfatlar “sıratım müstekim” ve “hidayet” üzere açığa çıkarlar. Kuldan açığa çıkan ve çıkacak olan isim ve sıfatlar gerçek hüviyetleri ile alemlerde yerini alır. Bu nedenle Fatiha sırf rahmettir. Kur’anın özü, sırrı ve özetidir. Zira Allah alemlerde Zati, sıfati ve esmai tecellileri ile vardır. Böyle bir idrakle okunduğunda Hakk mutlak anlamda tevhid edilmiş olur. Alemlerde Hakk’tan başka bir şey müşahede edilmez. Hz. Ali (kv)’nin buyurduğu gibi “Görmediğim Allah’a ibadet etmem” denebilir. Zira bu haldeki kişi alemlerde Zatından başka bir şey görmez. Zahirde olan çokluğun Zatın isim ve sıfatlarının çoğalmasından başka bir şey olmadığının idrakindedir. Bu ise “Vahdette kesret” ve “kesrette vahdet” görüşlerinin BİRleştirip “Muhammedi Şuhud”a ulaşılması ile mümkündür. Bunu sağlayan ise Kur’andır. Kur’anın özü, özeti ve sırrı Fatihadır. Fatiha ise kelime-i tevhidin ve kelime-i şehadetin yaşama sokulmuş halidir. Fatiha “TEVHİD” in sırrıdır.