A. H. 34.Allah - Resul - Kur'an ve Nefsi Natıka
34. ALLAH – RESUL – KURAN ve NEFSİ NATIKA
“Her kim Peygambere itaat ederse muhakkak Allah’a itaat etmiş olur”
(Nisa/80)
Her insanın hakikati onun nefsi natıkasıdır. O da Allah’ın nuru ve Kur’anın sırrındandır. En kemalli olan nefs ise Peygamber Efendimizin nefsi natıkasıdır. Yani nefsi Muhammedi Kur’anı açıklayan ve yaşayıp yaşatan en kemalli nefsdir. Bu nedenle “Benim mucizem Kur’an’dır” buyurmuştur. Allah’ın Zati Nefsinin açılımı Kur’andır yani Nefsi Muhammedi yani Kur’andır. Bu nedenle Peygambere uyan Allah’a itaat etmiş olur. Bunu belirten ayette ise: “De ki: Allah’ı seviyorsanız bana uyunuz ki Allah’da sizi sevsin” (Ali-İmran/31) buyurulmuştur.
Kim ki Peygambere ve Kur’ana uydu, o sevildi. Bu husus şu ayette de açıktır:
“Şüphe yokki sana biyat edenler muhakkak ki Allah’a biat ederler. Allah’ın eli onların ellerinin üstündedir” (Fetih/10). Bu hakikate ulaşanlar sevilirler ve Allah’ın kudret elinin içindedirler. Hakk kulunu sevince ise “Ben kulumu sevdiğimde onun gören gözü, işiten kulağı, söyleyen dili, tutan eli… olurum. Benimle görür, Benimle işitir, Benimle söyler, Benimle tutar…” buyurmaktadır. Böyle olan kulda “Habibullah” sırrı yansır. “Attığın zaman sen atmadın Allah attı” (Enfal/17) ayetinin sırrını yaşayan bir kul vasfını taşır. Bunu ise Peygambere ve Kur’an’a uyma özelliği ile kazanır. Kendi nefsinin hakikatine ulaşma yani nefs tezkiyesi yoluyla sırra kavuşur. “Nefsini temizleyen (tezkiye eden) kurtulur” (Şems/9) sırrına ulaşıp, “Kullarım arasına gir. Cennetime gir” (Fecr/29-30) hitabını nefsinde duyar. Bu hakikatlere ulaşmanın yolu ise birbirinin kardeşi olan “İnsan-Kur’an” ın birbirine kavuşmasıdır. Bu ise müminlerin vasıflarıdır. Bu nedenle ayette şöyle buyurulur: “Yemin olsun ki Allah müminlerden razı oldu” (Beyyine/8). Kim ki razı olunan oldu, o kişide cennete giren kişi oldu. Bunun yolu ise Peygambere itaat yoludur. O’nun açılımı ise Kur’an ve Sünneti Muhammediye’dir.